De wiegjes van Lebensborn

Heinrich Himmler, een voormalige kippenkweker, is ervan overtuigd dat je het mensenras even goed kunt veredelen als dieren- en plantensoorten. De eugenetica of het idee van de selectieve voortplanting – enkel de gezondste en begaafdste mensen – is op dat ogenblik wijd verspreid.

Himmler wil niets minder dan een Nieuwe Mens scheppen. Hij spoort zijn SS’ers aan om zoveel mogelijk kinderen te verwekken bij speciaal daarvoor geselecteerde, ‘raszuivere’ Arische vrouwen. Daartoe richt hij Lebensborn op, een SS-netwerk van kraaminrichtingen en kinderdagverblijven. Wie daar geboren wordt, zal de nieuwe Duitse elite, een nieuwe adel, vormen. Ondertussen worden elders kinderen die ziek zijn, een beperking of een andere huidskleur hebben, op grote schaal gesteriliseerd of zelfs geëuthanaseerd.

Voor Himmler gaat dat veredelingsproces echter niet snel genoeg. Op zijn bevel gaat de SS in de veroverde gebieden op zoek naar kinderen met blonde haren en blauwe ogen. Tijdens heuse klopjachten worden duizenden kinderen ontvoerd om te worden ‘gegermaniseerd’. Ondertussen promoot hij een nieuwe seksuele moraal, gebaseerd op polygamie.

In De wiegjes van Lebensborn worden onthutsende feiten afgewisseld met schrijnende getuigenissen.