We worden er niet jonger op

‘“Samen uit, samen thuis, samen tehuis” waren de eindwoorden in Wanneer zien we u terug? 

Samen is alleen geworden. Moeder is overleden. Twee kamers in het woonzorgcentrum werden één. Er zijn dagen waarop vader plezier vindt in de banaalste dingen, poëzie ziet achter het raam en zijn wijsheden en humor deelt met anderen. Al worden ze schaarser. En er zijn dagen dat zijn houdbaarheidsdatum overschreden lijkt, zoals het vergeten potje tiramisu in de koelkast. Sinds de dood van moeder heeft hij niemand meer om over te waken. Waken is wachten geworden. Maar in die wachtkamer kan het nog goed toeven zijn. Als je mee in zijn kronkels gaat. Binnenkijken in het hoofd van vader vraagt tijd en verbeelding. Tijd heb ik niet altijd. Verbeelding gelukkig wel.’

We worden er niet jonger op is het vervolg van het in 2021 verschenen relaas Wanneer zien we u terug? over twee eigenzinnige negentigplussers in een woonzorgcentrum. Veel lezers herkenden zich in de petites histoires vol tragiek en humor. Nooit zwaarmoedig, wel realistisch en vaak onverbloemd.